Wi harrn een Problem!
Bi de nächste Theaterproov brukt wi
ne Buddel
"Flensborger Dokter", so
steiht
dat in't Textbook. Good, ick warr mol
kieken,
wo dat sowat gifft. Also los, af ton
Spirituosen-Höker,
de schüll dat woll hebben. Oh, seggt
de,
dat is aber bannig lang her, dat wi
noch
Flensborger Dokter in uns Laden harrn.
Is
nu all 30 Johr her, dat dat lütte Kontor
in Flensborg, de den mookt hebbt, an
BERENZEN
verköfft worn is. Tja, un denn geev
dat den
Dokter nich mehr. BERENZEN harr woll
den
Nomen, wull aber dat Rezept nich nutzen..
Na, denk ich bi mi, de weet aber Bescheed,
de hett wat los. Denn segg ick noch "schöön
Dank ok" un wull all wedder afhaun,
dor kiekt he so öber sien Tresen un seggt,
aber töövt se mol, dat Rezept gifft dat ja
nu all wedder. De heet nu "Dukator"
un kummt ut Osnabrück, ober de mookt dat
no de Originalrezeptur. Hebbt se woll vun
Berenzen köfft.
As he mi denn de Buddel wiest, dor
harr he
son'n beten verdröömten Blick un seggt,
nu
is dat wiss all wedder 10 Johr her,
dat de
Buddel nich mehr so utsüht as bien
Flensborger
Dokter. De weer so'n beten eckig un
flach,
nu hebbt se ne normale Buddel nohmen.
Aber
de Rezeptur is jümmer noch dat Original,
ganz seeker!
He lacht mi an, un ick denk bi mi, gifft
woll noch mehr Lüüd, nich blots de Theaterspeeler,
de Spooß hebbt an ehr Profession. He is wiss
so een, un ick glööv de kennt woll noch hunnert
annere Schnaps-Geschichten. Dor go ick wiss
mol wedder hen, blots so ton snacken oder
eben ton "Erlebniseinkauf".
Text (und Erlebnis!): Rüdiger Handt Niederdeutsche
Überarbeitung: Ilse von Holten-Sinhart
